Dasar alam sekitar ialah komitmen organisasi atau kerajaan terhadap undang-undang, peraturan dan mekanisme dasar lain yang berkaitan dengan isu alam sekitar. Isu ini secara amnya termasuk pencemaran udara dan air, pengurusan sisa, pengurusan ekosistem, penyelenggaraan biodiversiti, pengurusan sumber asli, hidupan liar dan spesies terancam.[1] Satu contoh ialah pelaksanaan dasar berorientasikan ekotenaga di peringkat global untuk menangani isu pemanasan global dan perubahan iklim boleh ditangani.[2] Polisi berkenaan tenaga atau pengawalseliaan bahan toksik termasuk racun perosak dan pelbagai jenis sisa industri adalah sebahagian daripada topik dasar alam sekitar. Dasar ini boleh diambil secara sengaja untuk mempengaruhi aktiviti manusia dan dengan itu menghalang kesan yang tidak diingini ke atas persekitaran biofizikal dan sumber semula jadi, serta untuk memastikan bahawa perubahan dalam alam sekitar tidak mempunyai kesan yang tidak boleh diterima ke atas manusia.[3]